Kóng-ōe khì-koan

Wikipedia (chū-iû ê pek-kho-choân-su) beh kā lí kóng...
(Tùi Giân-gí khì-koan choán--lâi)

Kóng-ōe khì-koan (speech organ), he̍k-chiá kiò hoat-im-khì (vocal apparatus), sī gí-im-ha̍k (phonetics) ê bêng-sû, sī chí sán-seng giân-gí ê jîn-thé kò͘-chō, thang sán-seng giân-gú (language) só͘ beh ti̍h ê chē-chē im-siaⁿ.

In pau-koat chhùi-tûn, chhùi-khí, chhùi-chi̍h, khí-chô-chek (alveolar ridge), gēng-go̍k (硬腭, hard palate), joán-go̍k (軟腭, soft palate), chhiâu-sî-cheng (懸雍垂, uvula), kap siaⁿ-mn̂g (glottis), nâ-âu (larynx), téng-téng.