Avadāna

Wikipedia (chū-iû ê pek-kho-choân-su) beh kā lí kóng...

Avadāna (phì-jū, phì-lūn; huān-gú; hàn-gú: 譬喻, 譬論;kah Pali-gú [en] tông-guân: apadāna [en])[1] sī tsi̍t-tsióng hu̍t-kàu bûn-hèn ê miâ-tshing, kā ting-sè ê siān-hîng hām āu-sè ê sū-kiānn liân-hē tsò-hué khí-lâi thó-lūn.

Tsù-kái[siu-kái | kái goân-sí-bé]

  1. While avadāna (Sanskrit) and apadāna (Pali) are cognates, the former refers to a broad literature, including both canonical and non-canonical material from multiple Buddhist schools, while the latter refers explicitly to a late addition to Theravada Buddhism's Pāli Canon's Khuddaka Nikaya. (Eng-gí)

Tsham-khó bûn-hèn[siu-kái | kái goân-sí-bé]

Tsham-ua̽t[siu-kái | kái goân-sí-bé]

Guā-pōo lên-ket[siu-kái | kái goân-sí-bé]