Iông Hiông

Wikipedia (chū-iû ê pek-kho-choân-su) beh kā lí kóng...
İông Hiông

İông Hiông (kì-guân tsên 53-nî [en]-18-nî; İûñ Hiông)[1],  [en] Tsú Ûn, sèñ-miâ koh kiò-tsò [en] İông Hiông, Tsiok kūn [zh] Sîng Too (kin-á-ji̍t ê Sù-tshuan Sîng Too Pî-too khu), Se hàn tet-ha̍k-tsiá [en], bûn-ha̍k-ka, gú-giân ha̍k-tsiá.

Tsù-kái[siu-kái | kái goân-sí-bé]

  1. 揚雄别傳 Archived 2021-10-03 at the Wayback Machine.,景迂生集 巻十九。(Hàn-gí)

Tsham-khó bûn-hèn[siu-kái | kái goân-sí-bé]

  • Chen, Keming and Zhang, Shancheng, "Yang Xiong" Archived 2007-09-29 at the Wayback Machine.. Encyclopedia of China (Philosophy Edition), 1st ed. (Eng-gí)
  • Ho, Kenneth Pui-Hung (1986). "Yang Hsiung 揚雄". Chū Nienhauser, William. The Indiana Companion to Traditional Chinese Literature, Volume 1. Bloomfield: Indiana University Press. pp. 912–913.  (Eng-gí)
  • Knechtges, David R. (1982). The Han Shu Biography of Yang Xiong (54 BC – AD 18). Tempe: Center for Asian Studies, Arizona State University. ISBN 978-0939252107.  (Eng-gí)
  • ——— (2014). "Yang Xiong 揚雄". Chū Knechtges, David R.; Chang, Taiping. Ancient and Early Medieval Chinese Literature, A Reference Guide: Part Three. Leiden: Brill. pp. 1837–46. ISBN 978-90-04-27216-3. 
  • Zhu, Binjie, "Yang Xiong" Archived 2007-09-29 at the Wayback Machine.. Encyclopedia of China (Chinese Literature

Edition), 1st ed.

  • Volker Klöpsch, Eva Müller: Lexikon der chinesischen Literatur. C.H. Beck, München 2004 (Tek-gú)
  • Yang Xiong et son œuvre + bibliographie sur IEP (Eng-gí)
  • Фа янь. Гл. 1,3-5, 12. Тай сюань цзин (фрагменты). Вступ.ст. и пер. Е. П. Синицына // Древнекитайская философия эпохи Хань. М., 1990. (Gô-gú)
  • Уолтерс Д. «Книга Великой тайны»: забытое дополнение к «Книге Перемен». Пер. с анг. Киев, 2002.-224 с. (Gô-gú)
  • Nylan, Michael. The Canon of Supreme Mystery by Yang Xiong: A Translation with Commentary of the T’ai Hsuan Ching. Albany: State University of New York Press, 1993. (Eng-gí)

Tsham-ua̍t[siu-kái | kái goân-sí-bé]

Guā-pōo lên-ket[siu-kái | kái goân-sí-bé]