Ketamin

Hoà-ha̍k kò͘-chō.

Ketamin ("Ke-tá-mín" Eng-gí: ketamine), mā sio̍k-chheng "K", "khe-á", si chi̍t khoán bâ-io̍h. Tī io̍h-lí-ha̍k-siōng, ketamin sī NMDA siū-thé ê kiat-khòng-che (antagonist). Chit khoán bâ-io̍h ê hù-chok-iōng ū tì-le̍k kiám-thè, áu-thò͘, éng-hióng ho͘-khip kap siau-hoà téng-téng.

Hāu-kó

Ketamin ē hō͘ si̍t-ēng-chiá sán-seng kái-lî-kám (sense of dissocliation), chiō sī chū-ngó͘ tùi sin-thé thoat-lî ê kám-kak. Lēng-gōa koh ū chō-sêng kì-ek sòng-sit (amnesia) ê éng-hióng, kiam sī-kak-sèng ê hoān-kak (hallucination).

Lī-iōng hong-sek

Chia̍h ketamin ê lâng sú-iōng pún io̍h ê hong-sek ū pau-koat chia̍h-hun ê sî thàu hún tī hun-ki ia̍h tōa-bâ lāi-bīn; ēng phiⁿ-á khip hún; kap lā tī e̍k-thé lāi chù-siā téng khoán. Kòe-liōng ê sú-iōng ē sán-seng ná bâ-chùi khoán ê ti-kak kiám-thè.