Phek chióng tī im

Phik tsióng ti im
(Phik tsióng ti sing tshiat-im-tiāu piâñ-tseh [en] tôo)
Chok-chiá	Liāu Lûn-ki
Kok-ka	Tiongkok
Gí-giân	hàn-gú
Lūi-hêng	Im-ūn tôo-ha̍k
Chhut-pán-siā	Buê-hen su-ok tsông-pún
Chhut-pán ji̍t-chí	Tāi-iok (kong-guân 1700-nî) tsìn-tsîng
Mûi-thé	Sèn-tsong su (線裝書)
Chheh-ia̍h	36 tôo

Phik tsióng ti im (hàn-gú: 拍掌知音) uî Tiongkok Tshing-tāi Khong-hi sî-kî, sî-kan liōng-kî-iok tī 1700-nî tsìn-tsîng, iû Kńg-tsiu-hú lên-tsiu (Kńg-tang lên-kuan) jîn-sū "Liāu Lûn-ki" (廖綸璣; Tshing-tiâu lē-sing [en], tsiàñ-n̂g-kî kàu-si̍p) sóo phen-tsuàn ê tsi̍t-pōo iōng Tsuân-tsiu-uē uî-tsú ê Bân-lâm-gú im-ūn ê tôo-ha̍k su-tsik. "Phik tsióng ti im" tsuân-tshing kiò-tsò "Phik tsióng ti sing tshet-im-tiāu piâñ-tseh [zh] tôo" (拍掌知聲切音調平仄圖), mā-koh kiò-tsò "Kik tsióng ti im" (擊掌知音) hi̍k-tsiá "Phik tsióng ti sing" (拍掌知聲). Kik tsióng, phik tsióng sī kóo-tsá-sî [zh] ê ha̍k-sing lĕn-si̍p phing-to̍k jī-im [en] ê tsi̍t-tsióng "gū-ha̍k û-lo̍k" (寓學於樂) ê thit-thô hong-sik, kik tsióng uî sìn-hō iōng-lâi huê-tap "tio̍h" ia̍h-sī "m̄-tio̍h", pīng in-tshú kā "phik tsióng" tsit nn̄g-jī the̍h-lâi iōng-tsò tsheh-miâ ê khui-thâu.^[1]