Gê-mn̂g

Gê-mn̂g.

Gê-mn̂g (衙門 / 牙門), mā kiò-chòe koaⁿ-gê (官衙), sī kó͘-chá Tang-a tùi koaⁿ-sú ê chheng-ho͘. Gê-mn̂g lāi-té ū hū-chek sím-lí àn-kiāⁿ ê tē-hng koaⁿ-goân; lēng-gōa, gê-mn̂g chhe-ia̍h sī choan-bûn hia̍p-chō͘ tē-hng koaⁿ-goân so͘-cha chèng-kù kah tāi-pó͘ hoān-lâng.